Από μικρά παιδάκια ακούμε την μανούλα μας να φωνάζει να πάρουμε ζακετούλα για να μην αρρωστήσουμε, να μην βγαίνουμε "μπανιαρισμένοι" έξω γιατί θα πάθουμε πνευμονία και τα λοιπά κλασσικά...Κανένας γονιός όμως δεν ενημέρωσε τα παιδιά του πως εκτός από το σώμα μας, πρέπει να προσέχουμε εξίσου καλά(ίσως και καλύτερα κατά την προσωπική μου άποψη) την ψυχούλα μας.
Ίσως όμως συνέβη αυτό(ας μην ρίχνουμε όλο το φταίξιμο στους καημένους γονείς), διότι ούτε οι ίδιοι έχουν ψυχική υγεία αλλά και γιατί το πως μπορεί ένας άνθρωπος να νιώσει ήρεμος και ολοκληρωμένος, είναι καθαρά μια προσωπική υπόθεση. Παρόλα αυτά όμως, σαν σκέψη πρέπει να δίνεται σε όλα τα παιδιά, μέσω της οικογένειας και του σχολείου.
Ας φτάσουμε στο point του όλου θέματος με μια άποψη καθαρά προσωπική, που εκλήφθηκε μέσα από βιώματα όμορφα και άσχημα.Μέσα από μοναξιά και κλάματα.Μέσα από γέλια και χαρές.Μέσα από ψυχοθεραπείες 3 χρόνων. ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ
Έφτασα, αισίως, 25 χρόνων(παρά εικοσικάτι μέρες).Ούτε κατάλαβα το πότε φυσικά.Σε 5 χρονάκια θα γίνω 30(επισήμως γιαγιάκα σύμφωνα με τους συμφοιτητές μου!!!).
Αλλά για να μην μακρηγορώ με την πολυτάραχη ζωή μου, γιατί 25 χρόνια δεν είναι και λίγα...χωρίς να τα συγκρίνω πχ με τα 40 ή τα 50 χρόνια ζωής, γράφω αυτό το κείμενο γιατί εγώ βρήκα το νόημα της δικής μου ζωής. Βρήκα τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω (αυτή η ερώτηση πάντα γίνεται στην πιο λάθος ηλικία) και το πιο σημαντικό το πώς θέλω να ζήσω την ζωή μου ώστε να φτάσω στην ευτυχία και στην ηρεμία της ψυχής και του μυαλού μου.
Αναρωτιόμουν χρόνια, τι θα κάνω στην ζωή μου,αν θα βρω άντρα να τον κάνω πατέρα των παιδιών μου,αν θα βρω μια δουλειά με πολλααααα λεφτά, αν θα έχω φίλους και μεγάλες παρέες.. Αλήθεια, είναι τελικά τόσο σημαντικά όλα αυτά για να είμαστε ευτυχισμένοι; Δηλαδή,τι θέλω να πω, αν τα έχεις όλα αυτά, αλλά για παράδειγμα ψάχνεις το κινητό του άντρα σου και αυτός αντίστοιχα το δικό σου μήπως και κάτι πήγε στραβά, αν είσαι όλη μέρα με νεύρα γιατί δεν σ αρέσει η δουλεία σου αλλά μέσα στην κρίση ποιος ψάχνει τώρα για κάτι άλλο, αν βγαίνεις μια βόλτα με τα παιδιά σου και τσακώνεσαι με όλους τους άλλους οδηγούς γιατί είναι ταλιμπάν και πέρασαν το στοπ αέρα,έχεις 200 φίλους εκ των οποίων συμπαθείς τους 2 και θάβεις τους πάντες πίσω από την πλάτη τους...Όχι δεν είμαι εγώ περίεργη. Αυτή την ζωή κυνηγάμε όλοι μας.Αυτό μας μαθαίνουν δηλαδή.Τουλάχιστον οι 90 από τις 100 εμπειρίες μου αυτό μου έδειξαν.
Κυνηγάμε την ουρά μας σε μια φούσκα που στην αρχή δημιουργούν οι άλλοι για εμάς μέσα από τα βιώματα που μας προσφέρουν, και την οποία συνεχίζουμε να θρέφουμε με οφθαλμαπάτες απλά για να μην αντιμετωπίσουμε την αλήθεια και πέσουμε από τα ροζ συννεφάκια(η αλήθεια είναι πως είναι μαλακά εκεί, με ιδανική θερμοκρασία και τρως χωρίς να παχαίνεις).
Έφτασα 25 για να συνειδητοποιήσω πως η ζωή είναι τόσο μικρή όσο μια τσίχλα(μα γιατί να σκεφτώ την τσίχλα!!??).Δεν είσαι υποχρεωμένος να μένεις σε μια σχέση ερωτική ή φιλική ενώ δεν περνάς καλά και δεν σου δίνουν αυτά που χρειάζεσαι. Δεν είναι αναγκαίο να διαπληκτίζεσαι με τον οποιονδήποτε απλά επειδή διαφωνείτε. Η συζήτηση δεν εφευρέθηκε για να αλλάζουμε στον άλλον γνώμη αλλά για την ανταλλαγή απόψεων. Μην θυμώνεις που πέρασε ο άλλος το στοπ ενώ έπρεπε να σταματήσει, και να θυμώσεις και να τον βρίσεις δεν θα καταλάβει τι έκανε όχι επειδή είναι χαζός, αλλά επειδή είναι απλά ΜΑΛΑΚΑΣ. Μην αγχώνεσαι για το τι θα σκεφτούν για εσένα αν κάνεις μια χαζομάρα ή φας μια τούμπα ρε αδερφέ, ο κόσμος θα πει ούτως ή άλλως αν το θελήσει. Μην καταπιέζεις τα θέλω σου για να ευχαριστήσεις τους άλλους.
Γεννήθηκες για να ζήσεις,για να κάνεις επιλογές όχι για να σε νουθετούν οι γονείς σου, οι φίλοι και οι γκόμενοι. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι για να μας κάνουν ευτυχισμένους, με όλα φυσικά τα παρελκόμενα(βλέπε τσακωμούς παρεξηγήσεις κτλπ). Μην πιέζεσαι για τίποτα. Δίνεις πανελλήνιες; Διάβασε για να περάσεις εφόσον το θες. Αν δεν περάσεις δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Μπορείς να προσπαθήσεις ξανά ή να πας σε ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ή ακόμα να φύγεις σε πανεπιστήμιο στο εξωτερικό(ξέρεις εκεί δεν έχουν 260 μέρες κατάληψη για στρογγυλή τυρόπιτα). Χώρισες; Ναι, είναι στενόχωρο δεν λέω. Δεν τελειώνει όμως εκεί η ζωή σου. Δεν μπορώ να διανοηθώ πως οι άνθρωποι έχουν ως αυτοσκοπό να αποκατασταθούν..!!! Έχεις ακούσει για τις πορτοκαλιές;;;
Έφτασα 25 για να αγαπήσω την Νίκη.Για να τα βρω μαζί της και να νιώθω ωραία και ας έχω μόνο αυτήν για παρέα.Φυσικά και η απαισιοδοξία βρίσκεται στο αίμα μου, όπως σε όλους.Θα ξυπνήσω το πρωί και θα πω είμαι χοντρή και άσχημη. Αν ισχύει υπάρχουν πολλοί άντρες με κακό γούστο προφανώς. Έμαθα να αυτοσαρκάζομαι με τα ελαττώματα μου, εξάλλου η αυτογνωσία είναι το πιο δυνατό προσόν. Έμαθα επίσης, από τα κουτσομπολιά πάντα να πιστεύω το 1/3 ίσως και τίποτα γιατί ο κόσμος απλά έτσι είναι. Έμαθα να δέχομαι την αλήθεια που μου λένε, πχ πάχυνες ή δεν σου πάει καθόλου αυτό που φοράς ή να κάθομαι να ακούω τα ελαττώματα μου(τα οποία τα ξέρω).
Δηλαδή ρε Νικάρα θέλεις να μας πεις πως πλέον είσαι ψυχικά υγιής;;;;
ΌΧΙ. Δεν είμαι γιατί δεν έχω ακόμα την δύναμη να κατευνάσω το διαβολάκι πίσω από τον ένα μου ώμο.Μπορεί να του έχω σπάσει τα νεύρα αλλά το μαλακισμένο εκεί επιμένει!!!Βρήκα παρόλα αυτά το μαγικό χαπάκι ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ φυσικά. Δεν νομίζω πως είμαι άξια να δώσω συμβουλές. Αλλά το έψαξα μόνη μου.Κάτι που κανένας δεν κάνει γιατί πολύ απλά βαριούνται, γουστάρουν αυτό που είναι(και καλά κάνουν), συνήθισαν ή σε κάποιους δεν μπορεί το ελάχιστο μυαλουδάκι τους να φτάσει μέχρι εκεί γιατί τα στάνταρ τους αγγίζουν το πάτωμα αλλά με αυτό είναι ικανοποιημένοι.
Εγώ δεν θα αρκεστώ σε μια ερωτική σχέση γαντζωμένη από τον άλλον απλά για να μην μείνω μόνη μου, δεν θα αρκεστώ σε φιλικές σχέσεις ανούσιες απλά για να έχω να βγαίνω Σάββατο βράδυ, δεν θα ήμουν ικανοποιημένη με τον εαυτό μου αν η μόνη μου ασχολία ήταν να κουτσομπολεύω ακόμα και τα σκυλιά λόγω του οτι η δική μου ζωή δεν έχει κανένα νόημα.
Έφτασα 25.Άλλοι θα ταυτιστείτε με το κείμενο, άλλοι θα με βρίσετε γιατί μπορεί να σας θίγει, άλλοι θα πείτε οτι είναι απλά μια ανούσια μαλακία και στην τελική who gives a fuck για την ζωή σου γιατί εγώ είμαι ευτυχισμένος...Εύχομαι πραγματικά να είσαι!!!
Δημοσίευση σχολίου