Κανονικά δεν θα έπρεπε να γράψω τώρα.Λένε πως είναι καλύτερα να μην παίρνεις αποφάσεις όταν εισαι θυμωμένος ή στεναχωρημένος.Εγώ λέω καλύτερα είναι να μην σκέφτεσαι καθόλου κάτω υπό τέτοιες συνθήκες..
Τις καλύτερες επιλογές,τις έχω πάρει αφού έχω πιεί(όταν λέω πιεί,για όσους δεν με ξέρουν σημαίνει πχ μια μπύρα,γιατί με μισή την ακούω!Συμφέρω).Γιατί αυτό;Επειδή εκείνη την στιγμή σκέφτεσαι και εξωτερικεύεις όλα όσα πριν δεν θες ή ντρέπεσαι να πεις ή απλά δεν θες να ακούσεις από την φίλη σου πως είσαι ηλίθια..
Εγώ τον τελευταίο καιρό λέω πολλά πίνοντας,μια μπύρα,και δυστυχώς αυτά που λέω καλό θα ήταν(ηντούσταντο για όσους γουστάρουν)να τα κρατούσα για πάρτη μου(τι έκανα για πάρτη τι έκανα για μεεεενααααα....).Αλλά για να φτάσω στο σημείο να τα λέω(και πάλι για όσους με γνωρίζουν)σημαίνει πως μου έχει ανέβει το αίμα στην κεφαλή(είμαι και κοντή οπότε...καταλαβαίνετε).
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν,καταλαβαίνω πως πάντα ήμουν απογοητευμένη από τους ανθρώπους.Όλοι κοιτάνε την καλοπέραση τους και αφού πάρουν από εσένα αυτό που θέλουν, μετά μην τον είδατε τον Παναή.Δεν μιλάω μόνο σε επίπεδο φιλικό ή μόνο ερωτικό αλλά γενικώς στις διαπροσωπικές σχέσεις.Η αλήθεια είναι,πως έχω υπάρξει τέτοιο θύμα...Δεν μου άρεσε και πολύ..
Φτάνοντας 26(26 μισό ή 27 ή 26 και 3/4) με πιάνω να απογοητεύομαι όλο και περισσότερο αν και είμαι ανεξάρτητη και δυνατή(Ναι ναι θα 'θελες!)κτλπ κτλπ...Απογοητεύμαι από το πόσο επιφανειακοί είναι πλέον οι άνθρωποι.Απογοητεύομαι από το πόσο ρηχός και σκάρτος μπορεί να είναι ένας χαρακτήρας(είναι κάτι χαρακτήρες...τελειωμένοι αναπτήρες...),από το πόσο εύκολα μπορείς να μεταλλαχθείς μπροστά σε κάποιον ανυποψίαστο απλά για να πάρεις αυτό που θες,και μετά να γίνεις μπουχός.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ.Κάποιοι με ρωτάνε γιατί αγαπάω τόσο τον σκύλο μου.Η απάντηση μου είναι απλή.Πες μου έναν άνθρωπο,που είναι τόσο αληθινός όσο αυτός.Πες μου έναν άνθρωπο που δεν θα φύγει στα δύσκολα ή όταν δεν θα μπορείς πλέον να του προσφέρεις.Η σχέση με τον σκύλο θυμίζει τα προξενιά στην εποχή της γιαγιάς.Πας,τον βλέπεις,τον διαλέγεις και ζείτε για πάντα μαζί.Ναι,στην αρχή είναι δύσκολο και άβολο.Μετά όμως γίνεται όλη σου η ζωή.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ
Με εμένα.Μόνο με εμένα.Γιατί αφήνω "λίγους" ανθρώπους να ορίζουν την αξία της Νίκης.Επειδή επηρρεάζομαι και ενστερνίζομαι την γνώμη τους.Επειδή πίνω,έστω και μια μπύρα/κρασί και παραπονιέμαι για το πώς μου φέρονται κάποιοι που ουσιαστικά είναι τιποτένιοι.Επειδή τους αφήνω να με κάνουν να πιστεύω πως δεν αξίζω,επειδή αυτοί είναι λίγοι και κομπλεξικοί.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ
Αλλά δεν πειράζει.Κάθε άνθρωπος έχει τον ρόλο του.Άφήσε τους να είναι κομπάρσους σε μια ταινία χολιγουντιανής παραγωγής που πολλοί ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν..απλά να θυμούνται πως από οντισιόν περνάς μια φορά.Και αν δεν πάρεις τον ρόλο σημαίνει πως παίρνεις τον πούλο.
Μην αφήνεις κανέναν να ορίζει την αξία σου και το τι είσαι.Είσαι αυτό που θες,είσαι ότι καλύτερο και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε κάνει να κλαις ή να σε ρίχνει χαμηλά.Τα χαμηλά είναι για τα χαλιά.Εκτός και αν είσαι λινάτσα..!Αλλά να θυμάσαι πως ακόμα και αυτές στα καθαριστήριο χαλιών χρεώνονται ως χειροποίητα!!!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ
Τις καλύτερες επιλογές,τις έχω πάρει αφού έχω πιεί(όταν λέω πιεί,για όσους δεν με ξέρουν σημαίνει πχ μια μπύρα,γιατί με μισή την ακούω!Συμφέρω).Γιατί αυτό;Επειδή εκείνη την στιγμή σκέφτεσαι και εξωτερικεύεις όλα όσα πριν δεν θες ή ντρέπεσαι να πεις ή απλά δεν θες να ακούσεις από την φίλη σου πως είσαι ηλίθια..
Εγώ τον τελευταίο καιρό λέω πολλά πίνοντας,μια μπύρα,και δυστυχώς αυτά που λέω καλό θα ήταν(ηντούσταντο για όσους γουστάρουν)να τα κρατούσα για πάρτη μου(τι έκανα για πάρτη τι έκανα για μεεεενααααα....).Αλλά για να φτάσω στο σημείο να τα λέω(και πάλι για όσους με γνωρίζουν)σημαίνει πως μου έχει ανέβει το αίμα στην κεφαλή(είμαι και κοντή οπότε...καταλαβαίνετε).
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν,καταλαβαίνω πως πάντα ήμουν απογοητευμένη από τους ανθρώπους.Όλοι κοιτάνε την καλοπέραση τους και αφού πάρουν από εσένα αυτό που θέλουν, μετά μην τον είδατε τον Παναή.Δεν μιλάω μόνο σε επίπεδο φιλικό ή μόνο ερωτικό αλλά γενικώς στις διαπροσωπικές σχέσεις.Η αλήθεια είναι,πως έχω υπάρξει τέτοιο θύμα...Δεν μου άρεσε και πολύ..
Φτάνοντας 26(26 μισό ή 27 ή 26 και 3/4) με πιάνω να απογοητεύομαι όλο και περισσότερο αν και είμαι ανεξάρτητη και δυνατή(Ναι ναι θα 'θελες!)κτλπ κτλπ...Απογοητεύμαι από το πόσο επιφανειακοί είναι πλέον οι άνθρωποι.Απογοητεύομαι από το πόσο ρηχός και σκάρτος μπορεί να είναι ένας χαρακτήρας(είναι κάτι χαρακτήρες...τελειωμένοι αναπτήρες...),από το πόσο εύκολα μπορείς να μεταλλαχθείς μπροστά σε κάποιον ανυποψίαστο απλά για να πάρεις αυτό που θες,και μετά να γίνεις μπουχός.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ.Κάποιοι με ρωτάνε γιατί αγαπάω τόσο τον σκύλο μου.Η απάντηση μου είναι απλή.Πες μου έναν άνθρωπο,που είναι τόσο αληθινός όσο αυτός.Πες μου έναν άνθρωπο που δεν θα φύγει στα δύσκολα ή όταν δεν θα μπορείς πλέον να του προσφέρεις.Η σχέση με τον σκύλο θυμίζει τα προξενιά στην εποχή της γιαγιάς.Πας,τον βλέπεις,τον διαλέγεις και ζείτε για πάντα μαζί.Ναι,στην αρχή είναι δύσκολο και άβολο.Μετά όμως γίνεται όλη σου η ζωή.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ
Με εμένα.Μόνο με εμένα.Γιατί αφήνω "λίγους" ανθρώπους να ορίζουν την αξία της Νίκης.Επειδή επηρρεάζομαι και ενστερνίζομαι την γνώμη τους.Επειδή πίνω,έστω και μια μπύρα/κρασί και παραπονιέμαι για το πώς μου φέρονται κάποιοι που ουσιαστικά είναι τιποτένιοι.Επειδή τους αφήνω να με κάνουν να πιστεύω πως δεν αξίζω,επειδή αυτοί είναι λίγοι και κομπλεξικοί.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ
Αλλά δεν πειράζει.Κάθε άνθρωπος έχει τον ρόλο του.Άφήσε τους να είναι κομπάρσους σε μια ταινία χολιγουντιανής παραγωγής που πολλοί ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν..απλά να θυμούνται πως από οντισιόν περνάς μια φορά.Και αν δεν πάρεις τον ρόλο σημαίνει πως παίρνεις τον πούλο.
Μην αφήνεις κανέναν να ορίζει την αξία σου και το τι είσαι.Είσαι αυτό που θες,είσαι ότι καλύτερο και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε κάνει να κλαις ή να σε ρίχνει χαμηλά.Τα χαμηλά είναι για τα χαλιά.Εκτός και αν είσαι λινάτσα..!Αλλά να θυμάσαι πως ακόμα και αυτές στα καθαριστήριο χαλιών χρεώνονται ως χειροποίητα!!!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ
Δημοσίευση σχολίου